Seni Seviyorum Anne – Mia Maou Maman

Korkmayın. Kapatın gözlerinizi. İçinizdeki derinliklere daldırın düşüncelerinizi. Hayır, hayır, korkmayın, kendinizle kısa bir yolculuğa çıkmaya, kendinizi dinlemeye ve kendinizi aramaya. Sizden başka kim daha hoşgörülü bakabilir ki kendisine? Durun, kaçmayın… derince bir nefes alıp aklınızın bir köşesinde yalnız başına bıraktığınız anılarınızı arayın, kendinize bakın, nerelerden buralara geldiniz, bunca zaman neler oldu bir anımsayın. Sevgi desem, fedKkarlık desem, hoşgörü desem ne geliyor aklınıza? Güven desem, mutluluk desem, inanç, umut ve bağlılık…  neleri  hatırlatıyorlar size. Bir başınıza verdiğinizi zannettiğiniz hayat mücadelesinde, belki de artık farkına bile varmadığınız bir el, bir destek yok mu? Yok diyorsanız,

artık nefes almak bile sıradan geliyorsa size, unutmayın, hatırlatırım, nasıl hayata fütursuzca ve güvenle bakabiliyordunuz anne sevgisi dolunca içinize.

Annen seviyorsa seni, aldığın nefes yalnızca ciğerlerine giden hava olmuyor. Seni düştüğünde ayağa kaldıran bir güç, başın öne eğildiğinde sırtını sıvazlayan bir el, herşey anlamını kaybettiğinde bile isyanını dindiren esinti oluyor. Annen seviyorsa seni, ne yaparsan yap, seni içindeki en ufak insan zerresine kadar sevmeyi kabul etmiş, sevgisinin karşılığında ise sadece rahat rahat nefes alabilmeni dileyen biri var demektir. Annen sevmişse seni, bu hayat senin demektir.

Annen sevmişse seni, yaşadığın herşey daha güzel demektir.

Annen sevmişse seni, sevgi sensin demektir. Ne görürsen gör, ne duyarsan duy, ne yaşarsan yaşa, sen sevgisin ve sevilensin demektir.

O zaman korkma. Aç şimdi gözlerini! Ve çek içine içine sevginin coşkulu renklerini.

Bak! Küçük kara çocuğun, rengKrenk örtülere sarılmış solgun suratlı kara annesi, ne olursa olsun sadece sevgisiyle sarmalayabildiği evlKdının yanında olabilmekten mutlu.

Onunla nefes alabilmek, onun kalp atışlarına eşlik edebilmek onun en büyük zenginliği. Kurak mevsimden sonra rengarenk açan çiçekleri elbiselerine, eşyalarına, derilerine bile resmeden çiçek anneler onlar.

Afrikaʼda, La Réunion adasında elleriyle dokudukları, kalplerindeki parıltıları desenlerine taşıdıkları örtülere baktığımda, aynı sevgiyi, aynı enerjiyi, doğup büyüdüğüm Bozcaadaʼnın gelincik tarlalarında, anemon yamaçlarında, hayata ve bahara merhaba diyen meyve ağaçlarının yeni tomurcuktan çıkmış çiçeklerinde de görmüştüm. La Réunionʼda, rengKrenk çilli horozların, tavukların sanki ailenin bir parçası gibi büyütüldüğünü gördüğümde, Bozcaadaʼdaki kuşları, kedileri, kargaları da ailemin bir parçası gibi gördüğümü hatırladım.

Renkler renklere, insanlar hayvanlara, çiçekler meyvelere ağaçlara karıştı; rüzgKrlar ormanlara, sesler müzikler danslara karıştı. Kara annelerin adası canım annemin adasına karıştı. Aklım, ruhum, elim, kalbim hep birbirine karıştı, resim oluverdiler…